Levenslessen geven mij de juiste bagage

Als ik terugkijk speelde conflict een best belangrijke rol in mijn leven en heb ik op allerlei manieren bemiddeld, privĂ© en in mijn werk. Al noemde ik dat toen geen ‘mediation’. Wat voor mij uiteindelijk bepalend is geweest is een nogal heftige periode in mijn leven, de tijd dat ik predikant ben geweest binnen de Nederlands Gereformeerde Kerken. In 2012 heb ik dat werk na tien jaar knokken neer moeten leggen vanwege een nogal heftige burn out – conflicten hadden me uitgeput. Allerlei liefdes waren in die tijd uitgedoofd – de liefde voor mijn vrouw, voor God, voor de kerk en ook voor mezelf. En de meeste liefdes kwamen ook niet meer terug. Ik ben gescheiden, God kwijt geraakt en heb afstand genomen van de kerk. Gelukkig kwam de liefde voor mezelf uiteindelijk weer terug, mijn liefde voor God kreeg een andere (meer aardse) vorm – en later heb ik zelfs een nieuwe levenspartner gevonden: Jolanda Tempelman, die ook mijn partner in business is geworden! En bovendien: we hebben samen maar liefst acht kinderen – een groep op zichzelf die we dagelijks culinair en relationeel begeleiden! Heerlijk uitdagend.

Helpen je eigen weg te vinden

Al deze ervaringen hebben mij heel veel geleerd, en met die levenslessen in mijn bagage ben ik het allerpositiefste met mijn conflictervaringen gaan doen wat ik kon vinden: ik ben mediator geworden! En als ondernemer kwam ik Bart Gouma tegen binnen het kader van een netwerkclub – we werden al snel vrienden. De positieve energie die we van elkaar kregen, de voorliefde voor lekker eten en genieten van het leven en de uitdaging om samen een mooie klus aan te pakken, hebben er toe geleid dat we Mediation Culinair in het leven hebben geroepen. Mijn levenslustige vriend Bart is helaas 3 februari 2021 na een ultra kort ziekbed overleden, maar in dit concept kan ik nog steeds mijn rijke ervaring aan werken met groepen volledig kwijt. En het voelt ook een beetje als ’ter ere van Bart’.

Groepsprocessen zijn zeer boeiend, juist omdat ze zo complex en veelgelaagd zijn. Ik zie en voel veel van wat er gebeurt in de relaties tussen mensen – daarmee help ik je vervolgens je eigen weg te vinden in de groep. En ook de groep als geheel kan ik zo begeleiden naar een cultuur van openheid, waarin grenzen mogen worden opgezocht zonder dat het onveilig wordt.